Zo mensen, daar ben ik dan weer. Eigenlijk had ik jullie gisteren al op de hoogte willen brengen
van mijn avonturen, maar poeh zeg, ik was doodop!!
Waar zal ik beginnen..eeh, oh ja, mijn eerste ontmoeting met Boromir.
Ik had natuurlijk hooggespannen verwachtingen na al die verhalen. Maar ik schrok me helemaal rot joh! Eerst had ik in de auto gezeten, toen kwam ik op een vreemde plek terecht, en toen kwam er ook nog ineens zo'n vreemde kater binnen. Nee, dat was me wat teveel van het goede. Met sissen, slaan en blazen heb ik dat duidelijk gemaakt. Eigenlijk best wel stoer hoor van mezelf, ik ben heus niet bang voor zo'n kater van ruim 8 kilo. Dan moet je van goede huize komen wil je wat met mij beginnen....
Maandag kwam Anne Charlotte weer bij me kijken, en haar heb ik wel uitgebreid geknuffeld. Ze wilde ook weten hoe het met mijn buikje was, of die vlinders er nog wel zaten.
Want eigenlijk, na al die spannende dingen van zondag, voelde ik die vlinders ook niet meer zo erg. En daar kwam ik toch voor, Boromir zou daar wat aan doen toch?
In de loop van de dag voelde ik me eigenlijk steeds beter, ik vond het wel leuk in Wapserveen, en af en toe voelde ik ook wel weer zo'n vlinder fladderen.
Die avond kwam Boromir weer even kijken, en ach, hij leek me toen best aardig. Ik heb maar niet meer zo kattig gedaan, zodat hij bij me mocht blijven. Dat leek me eigenlijk best gezellig. We hebben elkaar wat besnuffeld en een beetje leren kennen. Later die nacht hebben we elkaar heel goed leren kennen. Ik treed natuurlijk niet in details, maar jullie snappen wel wat ik bedoel denk ik. De hele verdere week is Boromir bij me gebleven, we hebben het gezellig gehad hoor.
Maar toch, toen Anne Charlotte zaterdag ochtend weer binnenkwam, met dat ding waarin ik in de auto heb gezeten, vond ik dat ook wel prima. Eenmaal beneden zag ik mijn baasjes. Tsjonge jonge, wat was ik blij!!! Hoewel ik Boromir en Anne Charlotte best aardig vond hoor, wilde ik toch wel graag weer naar huis.
En daar ben ik dan nu weer, ik heb heerlijk uitgerust, en ook heb ik zojuist alweer een vlinder gevangen!!! Heerlijk! Nu maar hopen dat deze vlinder niet ook weer buikklachten gaat geven, want eigenlijk wil ik voorlopig niet meer naar Boromir toe....Over een paar weekjes weten we hopelijk meer!!!
Dag, Pip
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Goh Pip we misten je hier al, het was zo stil! Maar ondertussen hadden Gijs en je verzorgers ons al ingefluisterd wat er allemaal speelde.
BeantwoordenVerwijderenMama Mijntje heeft je duidelijk de juiste houding geleerd: ga niet zomaar mee met vreemde mannen! Het is goed dat je Boromir eerst even de boom uit hebt gekeken want je weet maar nooit wat zo'n grote vent voor heeft.
En ja hoor, hij bleek uiteindelijk gewoon voor die vlinders in je buik te komen, die zich na wat wennen weer lieten zien.
Ik snap natuurlijk helemaal niet waar je het over hebt, als je het hebt over beter leren kennen (ughe), maar volgens mij snap ik dat beter over een week of negen als ik het goed heb.
Laat die vlinders maar even voorlopig, geniet maar lekker van het thuis zijn!
groetjes van Marie-Angelique uit Georgsdorf, met een speciale wijsheid van mama Mijntje: laat je verzorgers maar lekker kittenvoer aanrukken want dat is goed om weer bij te komen van dit avontuur. Al zouden de vlinders weer terugkomen, want kittenvoer is namelijk erg lekker!