Dik....

Ik krijg me toch een buik mensen! Ik lijk Gijs wel!
Alleen komt het bij hem van al dat eten van hem, bij mij heeft het heel andere oorzaken.

Ze zijn hier druk bezig, naar wat ik zo begrepen heb krijg ik een hele kamer voor mezelf. Het is de bedoeling dat ik daar in alle rust de kleintjes op de wereld kan zetten. Zonder een nieuwsgierige peuter en kleuter erbij, die mij vreselijk lief vinden en dus steeds willen aaien. Als de kleintjes dan ietsie groter zijn, dan is het alleen maar leuk natuurlijk wanneer ze met de meisjes kunnen spelen. Maar eerst maar eens rustig aan, alles op zijn tijd. Ik denk dat Gijs daar ook niet kan komen, want ik klim altijd via het speciale poezentrapje naar boven. Gijs blijft altijd voor het traphekje zitten, wachtend totdat iemand het hekje voor hem opent. Ik daarentegen ga dus met de poezentrap naar boven, en ga daar dan tussen de spijlen van de reling door..Gijs durft niet op dat trapje!! Wat een giller niet.

Maar wie weet, als ik eenmaal regelmatig in mijn prive vertrek vertoef, en daar staat natuurlijk heerlijk eten voor me klaar, wie weet wat hij dan allemaal wel niet durft ineens. Want als het om eten gaat...Soms schaam ik me haast voor hem. Krijgen we eten, ik snuffel dan eerst even en ga heel rustig eten. Heb ik genoeg gehad, dan eet ik ook niet meer. Dan Gijs, die schuift alles zo naar binnen, hij proeft niks en volgens mij kauwt hij ook niet. Maar ja, ik ben dan ook een raskat he, Gijs komt "gewoon" van de boerderij..

















Ondertussen is de catrix krabpaal ook weer een stukje uitgebouwd. Best handig, de baasjes kunnen zo een paar poten en matjes extra kopen, en hup, we hebben weer wat meer speelruimte. Ik lig graag bovenop, heerlijk in het zonnetje. Net heb ik flink mijn nagels gescherpt eraan, als het goed is komt er morgen nog een tunneltje bij aan. Kan ik helemaal mijn lol op. Maar nu ga ik eerst maar eens even weer een tukkie doen..
Dag, tot later!