De bevalling

Zo, ik ben er weer een beetje bij. Ik zou jullie nog vertellen hoe en wat.
Het begon dus woensdag, toen was ik al niet mijn gebruikelijke persoontje. Geen zin aan spelen, en ik hield het vrouwtje goed in de gaten. Rond 18 uur ging ik staan, en toen verloor ik wat druppeltjes bloed. Enkele uren later kwam de slijmprop los. En tja, toen die verdere avond was ik erg relaxed hoor, nergens geen last van.
Het baasje is maar bij mij in mijn prive kamer gaan slapen, en ja hoor, om 3 uur 's nachts was zo ineens het eerste kleintje daar! Ik wist heel goed wat te doen, en had er helemaal geen hulp bij nodig eigenlijk, alleen wat gezelschap. Vrouwtje en baasje bleven bij mij, en rond 4 uur kwam nummer twee, Borre. Daarna bleef ik heel onrustig, veel hijgen en dergelijke. Maar verder dan dat kwam ik niet. 's Ochtends moest het baasje naar zijn werk en toen was er nog niks.
Rond een uur of 9.15 's morgens, zag het vrouwtje een vliesje knappen aan de achterkant, en er viel wat vruchtwater op de grond. Maar persen of wat dan ook deed ik niet...Om half 10 hebben ze de dierenarts gebeld, die gaf me nog 15 minuten, anders moest ik komen. Het reismandje werd klaargezet, vrouwtje maakte een kruikje voor de kleintjes, en net toen ze me wilde pakken, begon ik te persen!! Ik had helemaal geen zin in zo'n autoritje, ik wilde gewoon lekker thuis bevallen. Dus druk aan het persen, en ja hoor, daar kwam weer zo'n knapperd; Boris, en deze kleine man lag in een stuit. Maar alles was goed, en ik ging maar gauw de navelstreng doorbijten en de placenta opeten. Heerlijk, daar knap je echt even van op. Terwijl ik de laatste hap nog weg moest slikken, kwam daar zo ineens floeperdeflap nummer 4 aan, een dame dit keer. Dit poesje heet Bo, en werd direct gevolgd door zus Bente. Poeh, wat een drukte zeg ineens. Ik moest goed mijn best doen om die navelstrengen, vliesjes en placenta's te verwerken. Ik ben daarna eens even heerlijk gaan genieten, maar ik werd toch al gauw weer onrustig. Het vrouwtje was natuurlijk nog steeds bij mij, en die zei al; Volgens mij krijg je nog een kleintje Pip"
Ik kon het me niet voorstellen, ik was zo moe!!!
Maar ja, tegen half 12 begon mijn buik weer flink samen te trekken, en ja hoor, er kwamen een paar pootjes in zicht....Weer een stuit, en ik moest goed mijn best doen dit keer. Ik was al zo moe, de andere kleintjes spartelden al flink rond, en deze laatste wilde er nog niet zo goed uitkomen. Uiteindelijk werd ze geboren, en wat was ze al groot!!! De baasjes hebben haar daarom ook maar Beertje genoemd, ze woog wel 148 gram bij de geboorte. Gemeen eigenlijk he, de grootste voor het laatst bewaren, en dan ook nog in stuit komen.
Dit keer moest het vrouwtje wat helpen, ik haalde het vlies er niet volledig af, en dus heeft zij dat maar gedaan. Ook het drooglikken kostte me veel energie, dat heeft vrouwtje ook maar gedaan samen met mij. ( vrouwtje niet likken natuurlijk he, zij gebruikte een handdoek )
En toen kon ik dan eindelijk heerlijk uitrusten. Ik heb allerlei lekkers gekregen, en veel drinken. Nou, dat ging er allemaal wel in hoor.
Toch ben ik de hele dag wel onrustig gebleven, en toen de tweebeners allemaal in de tuin zaten te eten 's avonds , werd het me te veel. Ik wilde er ook bij zijn! Dus ben ik lekker beneden gaan liggen, maar ja, ik moet ook voor de kleintjes zorgen. Lastig, wat ik ben een echte mensen poes en wil graag bij mijn familie zijn.
Ik bleef maar onrustig, vrijdag was ik ook nog aan het hijgen boven. Regelmatig ging ik even beneden kijken en dan was ik wel rustig. Vrouwtje heeft de dierenarts gebeld of dat allemaal wel goed was dat onrustige gedrag.
Hij suggereerde wat ze zelf ook al dacht; ik wil gewoon bij mijn mensen zijn!! Maar zij hadden met de beste bedoelingen een kamertje voor me gemaakt, zodat ik lekker rustig mijn kindjes kon verzorgen. ( die had ik ondertussen in de reismand gelegd trouwens, veel knusser zo met z'n allen in zo'n klein bakkie ) Vrouwtje had het plan mij de eerste weken boven te houden, en dan met een week of 3 mijn hele gezin naar beneden.
Ik kan je vertellen, de plannen zijn gewijzigd.
Het reismandje staat nu in de bench, midden in de woonkamer. En ik, ik ben niet meer bij mijn kleintjes weg te slaan nu. Dus alle goede adviezen ten spijt, voorlopig blijf ik hier midden in dit drukke gezin!!

Tot gauw, mama Pip ( wauw, dat klinkt goed he? )