Daar was ik weer eens..

Ha, jullie dachten al natuurlijk; waar is die Pip toch gebleven??
Nou, in de eerste plaats moest ik echt even bijkomen van alle beslommeringen en gedoetjes van het zestal. Hier in huis waren ze druk bezig, er is geschilderd, en boven op de kamer waar ik ben bevallen ( en niet wilde blijven! ) hebben ze van alles gedaan. Nieuwe gordijnen, en ze hebben zelfs een soort van boom gemaakt daar. Met vogelhuisje en vogel..Ook staat er een bedje, waar ik gek op ben, maar ik mag er niet in van de tweebeners hier. Eerst wilden ze me graag hebben daar en wou ik niet, en nu wil ik en mag ik niet. Het schijnt van alles te maken hebben met die steeds maar dikker wordende buik van het vrouwtje.

Maar ze hebben wel een goedmakertje voor het feit dat ik niet in dat ledikantje mag liggen; beneden in de kamer staat sinds een aantal weken een enorm bed. Heerlijk!!!! En daar mag ik wel op liggen, samen met vrouwtje en Gijs. Het schijnt dat ze bekkeninstabiliteit heeft ( ze loopt ook erg moeilijk moet ik zeggen ) en daarom zoveel mogelijk rust moet houden. Nou, ik rust dan dus maar lekker mee. Vandaar ook de lange afwezigheid, wij hebben het veeeeeels te druk met op bed liggen. In ieder geval is het nu zover dat in theorie de baby geboren kan worden, maar vrouwtje zegt dat het nog wel even gaat duren. De offiiciele datum is 28 december, dus wie weet wordt het wel pas volgend jaar! We wachten het maar af he?
Jullie zijn in ieder geval weer even op de hoogte, als er nieuws is horen jullie dat hoor.

Groetjes Pip

Kijk eens aan. Ligt Beertje ( links ) er niet prinsheerlijk bij op zo'n mooi poefje? Daar zou ik ook wel op willen liggen..Of eens lekker mijn nagels in willen zetten,hmmmm. Het poesje rechts is

Walkyrie, de dames kunnen het ook prima vinden samen.

En hier Bram, wat een wolbaal niet? Met die lekkere dikke pootjes, en die pluimpjes tussen de tenen...schitterend!!

Zusje Bente is meeverhuisd met Bram, hier zit ze heerlijk in een mooie rode stoel. En die blik kennen we, wat zal ik eens gaan uitspoken?? Klein boeffie, maar ook mooi hoor!

Ja hoor, lekker met z'n tweetjes op de bank. Goed voor elkaar.

Dit is Boris met Musje. Musje is een paar dagen geleden bij hem komen wonen, en het was liefde op het eerste gezicht. Lief he?

Nu zijn er weer nieuwe foto's..Ik ben er gewoon verdrietig van..Niet om de foto's hoor, want ze zien er allemaal goed uit, en ze hebben het ook allemaal prima naar hun zin. Dat is als moeder erg fijn om te horen.

Maar ik mis ze gewoon!!

Van de week heb ik het muisje maar weer opgezocht waar de kittens ook altijd mee speelden. Ik liep er mee rond in huis, en dan legde ik hem weer ergens neer.En dan maar heel hard miauwen in de hoop dat er iemand kwam spelen. Niet dus. Ja, het vrouwtje kwam kijken, die dacht ik alweer krols werd, zo lawaai maakte ik. En ach, zij wilde ook wel even met dat muisje spelen, maar dat is toch heel anders hoor. Nou ja, het wordt er allemaal niet anders van.

Ik ga dan nu maar van de rust genieten denk ik, die meisjes hier zijn ook uit logeren...

Bij dit stukje dus ook de foto's, van Boris weer, en nu ook van Bram, Bente en Beertje!!

Kijk eens aan wat een beauty!! Wat wordt ze mooi he, een echte dame al!!

Pip

Hieronder de foto's, van Boris een nieuwe, en ook van Bram, Bente en Beertje!!

Familiekiekjes

Er zijn wat foto's gekomen!! Kijk, hier zien we Bo, met haar nieuwe vriendjes. Ze is al lekker buiten in de ren, nog wel aan de riem, want ze wordt nog steeds getraind in het aan de riem lopen. Kan me voorstellen dat ze dat niet zo leuk vind....Maar toch heeft dat ook zeker zijn voordelen hoor, kan je nog eens mee een uitstapje maken enzo.

Wat wordt ze mooi he?

En ze lijkt ook alweer zo groot vind ik.

En kijk hier, vriendje Sikkiesman!! Hij heet nu Casper,

is zoals jullie zien al dikke vrienden met Sjuulke. Op

bijna alle foto's duikt Sjuulke ook op, leuk om te zien.

Heerlijk buiten in de ren, natuurlijk is
Sjuulke ook van de partij

En dit dan; op en top Boris..eeh, sorry, Casper..

RELAX!!!

Nu dachten jullie zeker dat ik mij vergist had,

maar nee, dit is toch echt Boris die in de boom

hangt, niet ik hoor!! Zulke foto's zijn er van mij

ook. Zijn nieuwe baasjes zeiden al dat het nogal

een goede klimmer is..tja, van wie hij dat heeft?

Nou, zo te zien zit dat allemaal wel goed met deze beide!! Wat leuk he, om zo op de hoogte gehouden te worden van het wel en wee. Hier bij ons is inmiddels de rust ook weergekeerd. Ikzelf lig heerlijk te relaxen de hele dag. Ik mis mijn speelvriendjes wel hoor, want die oude brompot Gijs heb je wat dat betreft niets aan. Die is liever lui dan moe. Ik doe zo mijn best hem te verleiden met me mee te spelen, maar nee hoor. Blazen, dat is wat hij dan doet.

Ja, jullie lezen het goed trouwens; meneer komt weer binnen. Maanden heeft hij zo goed als geweigerd binnen te komen ( alleen soms even kijken of er wat te eten viel, je bent een holle bolle Gijs of niet tenslotte ) Nika kan ook weer bewegen, dat vind ik nu wel weer goed hoor.

Er is toch niemand voor wie Nika een potentieel gevaar (?? ) op kan leveren. Mijn baasjes vonden dat wel best gek geloof ik, het was alsof Gijs Boris had uitgezwaaid, zo leek het.

De deur ging weer open, hij werd weer eens geroepen, en hup, daar kwam hij aan. Een streep naar de bank, en nam plaats bij de big boss op schoot. Om er de eerste uren niet weer af te komen. Zo gek, tijden wilde hij niks van de baasjes weten. Wij katten zijn mysterieuze wezens...

Ik zie dat de baasjes de tuindeur hebben opengezet, dus ik geloof dat ik nog maar eens gauw lekker wat bladeren ga najagen.

Later, Pip

This is it..

Dat was het dan. Al mijn kindjes zijn weg nu...

Boris is zojuist vertrokken naar Mheer, en heeft nog een lange reis voor de boeg. Toch zeker zo'n 4 uur rijden nog. We hebben wel heel druk gespeeld de hele dag, dus me dunkt dat hij toch wel zal gaan slapen?? We horen vast gauw meer over Boris en zijn nieuwe thuis.

Bram en Bente zijn vorige week woensdag gegaan, en wat ik zo begrepen heb, hebben ze het prima naar de zin. Dezelfde dag nog lagen ze al pontificaal op de bank, en werd er al druk gespeeld. Misschien komt er ter zijner tijd nog eens een fotootje om te laten zien hoe het nu is.

Vrouwtje liet me net wel foto's zien van Borre, de held op sokken. Die had ze al een paar dagen zei ze...nou ja zeg, had ze toch wel even kunnen laten zien?

In ieder geval deel ik ze wel gelijk met jullie, kijk maar eens.

Hier zit Borre op de trap, de eerste dagen durfde hij haast niet beneden te komen..

En dan deze foto, echt vriendelijk kijken ze nog niet naar elkaar he, zie die oortjes dan!

En dit is een hele vooruitgang, zo dicht bij die enorme joekel van een hond zeg!! Zolang hij niet beweegt durft Borre in de buurt te komen, en dat zal tegenwoordig ook niet zo snel gebeuren, want Wex is vanwege HD geopereerd aan zijn voorpoot. En dan durft Borre dus wel!!Leuk he, om eens te zien hoe en wat! Als er weer meer nieuws is horen jullie dat van me,

Pip

Help!

Ik ben erg verdrietig....Vanmiddag zijn er weer mensen geweest, ik zag al zo'n reismandje.
En ja hoor, ook nu weer zijn er kindjes weg! Twee nog wel. Bram en Bente, allebei meegenomen.
De tweebeners hier hebben ze maar zo meegegeven, en ik, ik heb toch nog hoop dat ik ze ergens kan vinden, want ik ben druk aan het roepen hoor. Je weet maar nooit toch??

Nu is alleen Boris er nog....

Pip

Bo! Wat een dametje al!!

Zo, eindelijk heb ik dan wat gehoord van Bo! Het bleek dat vrouwtje zaterdag al op de hoogte was, maar blijkbaar ben ik dan weer de laatste die zulke dingen hoort..
In ieder geval was het hartstikke goed gegaan. Laten we bij het begin beginnen.
Bo was eigenlijk altijd met het oudste meisje hier, en die moest tussen de middag afscheid nemen van haar vriendinnetje. Och, wat was dat meiske verdrietig. Ze wilde Bo niet missen, en ik eigenlijk ook niet. Ik heb geprobeerd Isa wat extra te knuffelen, maar nee, ontroostbaar was ze...Ze heeft uiteindelijk haar roze knuffelkonijntje gepakt, en dat aan Bo gegeven. Als Bo dan verdrietig was, of haar zou missen, kon ze met dat konijntje knuffelen en misschien rook ze Isa dan nog wel. Is dat nou niet lief van een vijfjarig meisje, zomaar haar knuffeltje afstaan???

Maar goed. Eerst moesten die mevrouw ( Inger ) en Bo van hier naar Schiphol, toch ook al zo'n twee uurtjes rijden..Dat ging allemaal prima, een keertje was Bo wat nerveus, toen zijn ze even gestopt en toen was het weer goed. Op schiphol zelf moesten ze ook weer twee uur wachten voor ze aan boord konden. Bo ging mee als handbagage, dat had ik zo tegen vrouwtje gezegd. Dat als ze dan toch in het vliegtuig moest, dat ik het niet leuk zou vinden als ze dan zomaar in het vrachtruim gedropt zou worden. Toen ze in de lucht waren, zei Inger tegen Bo dat ze wel even uit het mandje mocht, ze was getraind met riempje tenslotte. Maar nee, Bo heeft even rondegekeken en is toen heerlijk gaan slapen. Met haar koppie op het konijntje van Isa!
Eenmaal aangekomen in Stockholm, heeft ze voor het eerst gebruik gemaakt van de kattenbak. Ongelooflijk niet, het was toen wel al 10 uur 's avonds!! Zo flink van haar, dat heeft ze vast van mij, ik ben ook niet zo'n pieperd..
Van Stockholm naar Katrineholm was ook nog weer een paar uur rijden, en toen eindelijk, eindelijk waren ze op de plaats van bestemming.
Kijk hieronder, Bo mag haar reismandje eindelijk uit!

Wat een avontuur, wat een lange reis. Maar wat heeft ze het goed gedaan, alleen de laatste uren was ze er flauw van, en wie kan haar dat kwalijk nemen?? Als woensdag Bram en Bente naar Lisse gaan, moet ik nog zien of die het ook zo relaxed ondergaan met z'n tweetjes..Of Sikkie straks helemaal naar Mheer ( Maastricht ), dat is al helemaal zo'n stuiterbal. Maar dat is van later zorg, nu nog even weer terug naar Bo, want ik ben erg trots op haar!! En op Inger, want die heeft zo haar best gedaan de reis zo goed mogelijk te laten verlopen voor Bo, super.

De foto's heeft ze naar mijn vrouwtje opgestuurd, en zoals je ziet is Bo nu al druk aan het spelen. Vrijdag moest ze natuurlijk nog bijkomen van het hele gedoe, maar nu komt ze al lekker op gang hoor. Eind goed, al goed. De website van Inger is trouwens www.hasseltorps.st maar ik weet niet hoe druk daar aan gewerkt wordt, ik geloof dat die site helemaal vernieuwd gaat worden.

Groetjes, Pip

Uitvliegen

Het is me wat mensen. Twee van mijn kleintjes zijn al weg! En morgen gaat Bo haar lange reis aan naar Zweden...

Borre is zoals gezegd zondag opgehaald. Hij heeft de hele weg in de auto gepiept, en dat is best lang hoor wat ik zo begreep, van Meppel naar Tilburg. Eenmaal aangekomen vond hij het allemaal maar eng, en hij riep heel hard om mij!!! Maar ja, ik ben hier nog..en ik mis Borre ook wel hoor, hij was echt een mama's kindje. Altijd nog lekker drinken bij me ( vandaar dat gewicht natuurlijk ) Nu neemt Bram dat wel waar hoor, maar toch. Inmiddels durft hij iets meer, de andere kat op zijn nieuwe adres is geaccepteerd, maar de hond vind hij nog maar niks. Terwijl hij hier toch altijd tegen mijn zin in naar Nika toeliep, erbij klom in de mand of zelfs van Nika's voer ging eten. Brrrrr, hondebrokken..

Beertje is maandag vertrokken naar Sneek. Ik had gedacht dat zij wat terughoudener zou zijn, maar nee hoor, mevrouw ligt al uitgebreid op de bank daar met haar nieuwe baasje! En het andere kittenvriendje wat ze daar gisteren gekregen heeft blaast ze weg. Het is toch ook wel wat, wat een stel zeg. Ik had het net andersom verwacht zeg maar, Borre als mister cool himself, en geen held op sokken. En dat Beertje juist iets meer tijd nodig zou hebben om uit haar schulp te kruipen. Zo zie je maar weer dat ze zo zonder mij en de broertjes en zusjes toch heel anders reageren.

En dan dus morgen Bo. Dat is toch wel erg spannend hoor. En zo'n lange reis, ik hoop maar dat ze toch een beetje lekker kan slapen onderweg. Maar die mevrouw is heel aardig, en gaat ongetwijfeld goed voor haar zorgen daar in Zweden. Als vrouwtje mij meer verteld heeft over hoe het gegaan is horen jullie dat van me hoor.

Daarna is het even rustig, dat vind ik wel fijn. Het zou wat zijn als ze allemaal tegelijk weggaan.
Want weggaan doen ze wel allemaal, daar lijkt het nu toch echt op. Boris krijgt bezoek helemaal uit Limburg, en het nieuwe baasje voor Bram belde net. Heel, heel, even dacht vrouwtje dat ze misschien wel af zouden zeggen, want Bram is zo'n lekkere knuffelgozer zegt ze altijd. Dan hoor je weer, Bram gozer, kom gauw. ( als je je dan bedenkt dat ik het moet doen met Pipperdepipkip of Pips, tja, vrij sneu dan eigenlijk ) Zelfs de kleine meisjes hier roepen al "gozer" tegen Bram.
Sowieso rare bijnamen hier hoor, Boris is Sikkiesman of Boef, Bente is Bentos, Bo is Botox ( ??? ) en Gijs heeft een alias als Rinus. Hoewel we dat niet zo vaak horen tegenwoordig, want hij wil NIET naar binnen, hij vind mijn kindjes niet lief. Nou ja, dan moet hij het zelf maar weten.

Oh ja, maar om terug te komen op dat telefoontje; volgens mij hoorde ik vrouwtje tegen baasje zeggen dat Bente met Bram mee zal gaan! Dat zou natuurlijk wel erg leuk, broer en zus samen..

Maar dat houdt wel in dat ik dan weer helemaal alleen ben, of nou ja, zonder kindjes...
Nog maar even niet aandenken geloof ik.
Nu moet ik nog maar eens even lekker met Bo gaan knuffelen, die heeft een lange dag voor de boeg morgen. Evenals de meisjes hier, met name Isa, die knuffelt altijd met Bo..Wordt morgen samen huilen denk ik..

Welterusten, Pip

Een tijd van komen en een tijd van gaan..

Ik ben net best wel een beetje geschrokken; Borre lag bij mij, en toen zei vrouwtje dat ik er nog maar even van moest genieten want hij gaat morgen weg!!
Weg?!? Hoezo weg??

Nou, ergens anders dus, in Tilburg wel te verstaan. Hij is de ( voorlopig? ) laatste voor wie een goed huisje gevonden is, en de eerste die daadwerkelijk gaat vertrekken. Dat zal me nog niet meevallen denk ik. En Borre ook niet, want hij is wel erg gek op mij hoor. Hij is altijd de eerste die komt als ik roep, en dan ligt hij met zijn bijna 2.5 kilo nog heerlijk even te drinken. Bram drinkt ook nog graag bij me hoor! Vrouwtje zegt dat jongens wel vaker een beetje gek zijn op hun mama:)

Bente was anders ook morgen weggegaan, maar die mevrouw ziet er toch vanaf opeens...En het is zo'n schatje, met een prachtig mooi koppie! Nou ja, dan blijft ze maar lekker hier, en zien we vanzelf wel of er nog iemand anders is die zich meldt voor haar. Vast wel.

Maandag gaat Beertje weg, zij gaat naar Sneek. Ze zal daar een ander kittentje als vriendinnetje krijgen, dus dat gaat helemaal goed komen. Beertje weegt ook al 2 kilo!!

En dan donderdag, dan gaat Bo. Bo moet heel lang reizen heb ik begrepen, eerst in de auto, dan wachten op een vliegtuig, en dan heeeeeeel hoog de lucht in. Veel hoger dan de vlinders die ik altijd vang zegt vrouwtje. Ik vind het nogal wat hoor, in een week tijd de helft van mijn kindjes weg! Bram gaat ook, maar dat duurt nog ietsie langer, want die mensen willen eerst verhuizen en als dat klaar is gaat het gebeuren. Nou, ik vind het eerst ook wel even goed zo hoor.

Nu ga ik dan inderdaad nog maar even lekker meespelen met de kleintjes, ik kan me er nog niks bij voorstellen dat ze weg zouden gaan..

Pip

Als muziek in de oren

Ja hoor, heb ik weer! Wat ze nu weer uitgevoerd hebben hier...

Het baasje speelt gitaar, en normaal gesproken zitten daar natuurlijk snaren op. Echter, er was wat stuk, en dus zijn alle snaren eraf gehaald. En dat betekent dat er een prachtig mooi rond gat in het midden zit..Jullie voelen hem al he?

Prachtig mooi voor boskatkittens....

Bram was de eerste die erin dook, gevolgd door Boris.

Toen heeft baasje de gitaar maar weggehaald, want het wordt er niet beter van natuurlijk, dat gekras met die pootjes..Wat een stel niet?

Je moet het vrouwtje de foto kwaliteit maar even vergeven, er was haast geboden natuurlijk, en ik persoonlijk stond alweer in hoogst eigen persoon luid te roepen bij die gitaar. Ben je mal, dat is toch geen speelgoed?!

Trouwens, vanmiddag zijn er mensen geweest voor Borre. Ze vonden hem geweldig ( met zijn 11.5 weken weegt meneer 2,3 kilo en een prachtige vacht ) en dus gaat Borre binnenkort in Tilburg wonen. Hij krijgt daar een andere boskat en een hele grote hond als vriendje, een Landseer. Passen ze in ieder geval qua kleur mooi bij elkaar, de hond is ook zwart-wit! Fijn dat er voor Borre nu ook zo fijn plekje gevonden is, nu Boris nog...

Fijne avond nog, Pip

Zoektocht

Zocht je mij misschien??

Dat was even spannend vanmiddag zeg. Ik was een van de kleintjes kwijt. En maar roepen, in de bijkeuken kijken, in de keuken ( kunnen ze net onder het pannenrek komen )

Nergens was Bo te vinden...Vrouwtje begon al te twijfelen, zou ze dan ontsnapt zijn toen ze die zak in de container gooide?

Met de moed der wanhoop nog maar een keer door het huis gelopen, en ineens hoorden we wat in de speelgoedkast. Wat denk je, mevrouw lag heeeeeerlijk in de kinderwagen te slapen. En keek allervriendelijkst naar ons toen we haar eindelijk vonden. Wat een ophef, je zag het haar denken..Nou ja, eind goed, al goed!!

AUW!

Ready to go!! Hier staan we klaar met z'n allen, op weg naar de dierenarts. Ik zag die reismandjes al, en daar werd ik al wat kriebelig van. Maar vrouwtje zei dat mij niets zou gebeuren, nou, dan moet ik maar mee met mijn kindjes he. Zoals het een goede ouder betaamt. En ik ben een goede moeder!! Dat zei de dierenarts ook vanmiddag hoor, dat ik het echt geweldig doe. Ten eerste al 6 kittens op de wereld gezet, en dan ook nog kittens met zulke enorme gewichten. En er dan zelf zo stralend uitzien..

Nee, hij kon de gewichten haast niet geloven. Vooral Borre met zijn ruim 1600 gram, en dan Beertje, een poes, en dan wel dik 1400 gram wegen. Hij is zeer benieuwd hoe het over 3 weken is, dan moeten we namelijk weer.

Maar eerst maar van vandaag. Bente was als eerste aan de beurt. Normaal best wel een felle tante, maar dit vond ze wel prima hoor. Lekker wat aan het slijmen en rondkijken waar ze nu weer was beland. Beviel prima.Toen was de beurt aan Bram. Nu is Bram eigenlijk best wel een beetje een pieperdje hoor, dus dat hij al gilde voordat de beste man hem had aangeraakt kwam me niet zo raar voor. En toen moesten die prikjes nog, oh wat heeft Brammetje gegild. Hij kroop snel weer in het reismandje. Maar dan wel weer Bram ten voeten uit, hij ging daar gelijk heel relaxed liggen slapen.
En toen, toen kwam Beertje. Beertje deed ook goed haar best, ze was zelfs wat aan het slijmen en knuffelen. Tot het moment van de enting kwam; Beertje werd op slag een Beer!! Wat heeft ze gevochten en gegild. Hysterisch gewoon. De dierenarts had zelfs een flinke krab op zijn handen
en ook nog best wat bloed. De meisjes die hier wonen waren ook mee, en die hadden natuurlijk al gezien dat er nog een spuit kwam na de enting, en wel die met een chipje. En dat is best wel een spuit kan ik je vertellen! En dat moest toen dus nog gebeuren..Dus met z'n tweetjes Beertje in de houdgreep, en hup, daaar kwam de chip. Dat vond ze niet leuk. Nee, helemaal niet leuk kan je wel zeggen. En wat deden die meisjes die hier ook wonen; handen voor de oren voor het gegil van Beertje, en ondertussen riepen ze; Pip, pak hem! Bedoelden ze de dierenarts mee! Nou ja zeg, baasje en vrouwtje schaamden zich rot. Navraag leerde dat ze bedoelden dat ik Nika ook niet in de buurt wil hebben en dan de kittens bescherm, en dat werd ik nu dus ook geacht te doen. Vandaar! Maar ik vind die man best wel heel aardig hoor, ik lig knuffelend en om aandacht smekend op die tafel. Dus nee, grijpen doe ik niet.

Vervolgens waren Borre en Boris. Ook helemaal zoals ze zijn, alles op zijn tijd. Borre was namelijk nog even aan het drinken bij mij in de reismand, en Boris ook. Deze mannetjes laten zich niet zo gauw op stang jagen. Hieronder nog even een foto van Boris op het moment dat de chip geplaatst werd. Okay, dat deed even zeer, maar al met al heel goed gedaan hoor.

Als laatste was Bo aan de beurt, ook zij is helemaal goedgekeurd. En natuurlijk is voor Bo het chipje extra belangrijk, ivm de reis naar Zweden straks. Bo gedroeg zich voorbeeldig, heeft eigenlijk bij beide spuiten geen krimp gegeven.Toen waren we dan eindelijk klaar, allemaal gezond en ongedierte vrij verklaard, heerlijk om te horen. En nu, nu zijn we bekaf allemaal.

Best vermoeiend en indrukwekkend allemaal, maar dan hebben we ook een mooi stapeltje papieren nu!!

Trusten, Pip

Ik wil niet klagen, en weer beginnen met; "wat heb ik het druk"
Maar oh jeetje, ik heb het echt druk. Ik blijf maar roepen en zeggen; nee, nee niet doen!!
Daarentegen ben ik zelf ook erg speels, en mag ik ook graag even heerlijk meeracen
of uitdagen..Het liefst heb ik ze in het tentje, en dan, als ze dichtbij genoeg zijn, sla ik toe.
Ha, ik ben niet voor een gat te vangen hoor.

Voor 4 van mijn kindjes zijn al nieuwe adressen gevonden heb ik gehoord. Bram gaat in Lisse wonen, deze mensen gaan eerst verhuizen en dan komt Bram in een helemaal nieuw huis..Ai ai, dan moet ik ze goed opvoeden dus, met al dat nieuwe behang en meubeltjes enzo..Bente gaat naar Zuid Holland, en krijgt daar gelijk gezelschap van nog een poesje en een katertje, dat is erg gezellig natuurlijk. Ik hoorde dat Sylvia, want zo heet die mevrouw, druk is met een kattenren...En dat is ook wel zo verstandig, wat ze leren klimmen van de beste zullen we maar zeggen. Dan Beertje, zij gaat bij een gezin in Sneek wonen. Ook daar worden al wat voorbereidingen getroffen, de mevrouw daar is gauw jarig ( of al geweest inmiddels?? ) en ze wilde een kattentrapeze op verjaardag vragen. Mijn vrouwtje heeft dat eens bekeken op internet, en dat ziet er inderdaad wel uit als een erg leuk speel en luierplekje. En dan Bo..Dit dametje gaat helemaal naar Zweden. Dat vinden ze hier, en ik zelf ook natuurlijk, toch wel erg spannend. Her en der worden papieren ingevuld en aangevraagd, en wat ik een giller vind, maar mijn vrouwtje vind het heel verstandig; ze moet leren aan een riempje te lopen....Het is toch zekers geen hond!! Wat een bak vind ik dat. Vrouwtje went haar vast eraan, zodat ze straks tijdens de lange reis ook eens de benen kan strekken. Vandaag had ze voor de tweede keer zo'n geval om, helemaal om de buik enzo heen, geen gezicht. Maar Bo zelf trekt zich er niets van aan, die klautert en doet wel verder.
Voor de knappe kereltjes Boris en Borre is nog geen belangstelling. Onvoorstelbaar, ze lijken nog wel zo op mij, je zou denken dat zij als eerste een plekje gevonden zouden hebben ( in alle bescheidenheid ) Het lijkt me wel gek als ze allemaal weg zijn. Maar dat duurt nog even gelukkig.
Het vrouwtje zegt dat ik het nogal overdrijf als mama zijnde, dat ik de kleintjes harder nodig heb dan zij mij..nou vraag ik je, ik doe nog wel zo mijn best, en dan dit weer. Ik moet gewoon die hond niet, klaar uit, verder niets aan de hand.

Enne, ik geloof dat we woensdag ons eerste gezinsuitstapje hebben...Volgens mij hadden ze het over de dierenarts en hoef ik alleen maar mee als gezelschap, hi hi.
Of zou er ook wat met mijzelf gaan gebeuren??????

Toedeloe, Pip

Kittenbezoek

Ik heb het druk gehad de afgelopen dagen. Zaterdag niets bijzonders eigenlijk, maar zondagochtend kwam er visite voor Bram. Een gezin helemaal uit Lisse, en ze waren op slag verliefd op Brammetje..ach, dat kan ook haast niet anders, het is ook echt wel een schatje hoor.
Maar ja, ik kan dat niet echt objectief beoordelen natuurlijk.

En dan vandaag; er kwam iemand helemaal uit Zweden!! Niet te geloven toch, kijk mijn kindjes zijn mooi, maar helemaal uit Zweden hier naar toe komen om een kitten te bekijken..poeh, dat vind ik toch wel een compliment hoor. Ik heb me van mijn beste kant laten zien, en Bo ook, want daar kwam ze voor. Wat heeft Bo heerlijk op schoot gelegen zeg bij Inger. En ook Inger was op slag verliefd..Eind september komt ze weer terug, dan om Bo op te halen. Heel bijzonder hoor...

Pip

Leuk geprobeerd...

Kijk eens, hier kwamen de tweebeners mee thuis vanmiddag. Leuk he? En zo lief ook van ze, zo konden de kleintjes ook eens naar buiten zeiden ze, en dan hoefde ik ( en zij zelf ook ) niet zo heel fanatiek op te letten, zaten ze mooi afgeschermd. Nou, ik moet zeggen; fantastisch vond ik het. Wat een idee, ik wil zelf graag wat in de tuin liggen, maar ja, dan zijn mijn kleintjes alleen binnen. Geweldige oplossing dus van de baasjes.

Maar ja, wat natuurlijk ook wel weer te verwachten was; ze hadden zelf heeeeeel andere plannen. En die plannen hielden beslist niet in dat ze zich op gingen laten sluiten. Onder aanvoering van Bente ( wie anders?? ) gingen ze de strijd aan. Het was maar even, en dit was het resultaat. Bente zat al bovenop het hekje...

"Bente, Bente wacht op ons!!! Laat ons hier niet achter, doe wat! "

Het heeft nog heel even geduurd, en toen ging Borre er natuurlijk achteraan, hij en Bente zijn altijd haantje de voorste. Uiteindelijk liepen ze allemaal los in de tuin, zij vonden het geweldig, en ik werd er helemaal gek van! Al met al hebben ze wel een minuut of 5 plezier gehad van deze aankoop van de baasjes ( die hadden opruimerig als ze zijn de doos al verscheurd en bij het oud papier gelegd, en dus kan de ren niet meer retour. Bonnetje was voor de verandering eens niet kwijt was geraakt, kan dus ook wel bij het oud papier )

Maar baasjes, ik waardeer het meedenken, benieuwd waar jullie nu weer mee gaan komen!!

Pip "Dat kan ik ook!"

Ik word er zenuwachtig van hoor!! Die kleintjes racen werkelijk overal naar toe, nergens zijn ze bang voor. Maar ik wel, ik loop maar wat te roepen en te rennen achter ze aan. Luisteren doen ze niet echt moet ik zeggen, tenzij ze denken dat ik eten voor ze heb. En dus ga ik maar heel vaak liggen, en dan maar zachtjes miauwen in de hoop dat ze komen. Ze drinken dan lekker, en dat vind ik heerlijk rustig. Maar dan gaan ze weer, een op de bank, eentje probeert al hoe hoog ze in de krabpaal kan komen, de anderen willen de hond weleens nader onderzoeken...
En die vind ik toch nog steeds eng. Sinds de kittens overal rondlopen, heeft Nika eigenlijk geen leven meer. Een teen buiten de mand en ik sta paraat. Vrouwtje vind dat niet leuk van me, ze zegt de kittens zo nooit wennen aan een hond. Gijs daarentegen laat ik wel toe, terwijl hij volgens vrouwtje een veel groter "gevaar" is voor de kleintjes. Hij blaast steeds naar ze, en vrouwtje zegt dat hij ze rustig zou laten verhongeren als hem dat zelf beter uitkomt. En dat komt hem algauw beter uit waar het eten betreft.
Ik deel mijn brokjes keurig hoor, we staan dan lekker met z'n zevenen om de bakjes heen. Gijs kan dat niet nee, die slurpt het naar binnen, ondertussen iedereen aan de kant drukkend.

En dan de visfilet die ik nogal eens krijg, was het al erg genoeg dat ik alle brokjes moet delen, eten ze die vis ook al op! Dus krijg ik maar een wat grotere portie, ze zorgen in ieder geval dat ik niets te kort kom.

Tja, nou, verder heb ik niet zoveel te melden eigenlijk. Het gaat prima hier, druk, ik maak me veel zorgen, maar aan de andere kant mag ik ook graag nog lekker meespelen hoor. Zo'n kattentunnel in- en uit rennen kan ik toch ook nog best???

Pip

Het valt niet altijd mee

Ik heb het druk! Die kleintjes groeien werkelijk als kool, als het aan hun ligt kan ik de hele dag wel liggen en voeden, tsjonge jonge...

En ze doen me zeer! Ik heb allemaal krasjes en korstjes rondom mijn tepels. Dat komt omdat ze steeds ruzie maken. Zolang Bram en Borre niet in de buurt zijn gaat het prima, maar als ze alle zes tegelijk willen drinken, nou, dan duurt het wel even voordat ze het allemaal eens zijn.En zeg zelf, zouden jullie hier af en toe ook niet helemaal tureluurs van worden?Vrouwtje vond het hoog tijd dat de kleintjes ook maar eens brokjes gaan eten, gezien hun gewichten. Ze groeien nog altijd zo'n 10-15 gram per dag ongeveer, en dat betekent wel dat ik het heel goed doe. Maar gezien ze zo vechten, en dat steeds feller wordt, heeft vrouwtje in de hoop op wat meer rust gisteren brokjes bij ze neergezet. En ik, ik vind ze ook erg lekker hoor. Bente ging er gelijk op, die had het er duidelijk wel aan toe. Ook broer Borre ging spoedig aan de de slag ermee, evenals Boris. Een goede zet dus!Spelen kunnen ze ook al hoor, met mij en met elkaar. Steeds feller worden ze, ze bespringen hun schaduw, en denken zelfs al dat ze een echte aanval kunnen doen. Ach, ik laat ze maar in de waan. Hierbij nog even een fotootje van Bo en Beertje, het lijkt of ze slapen, maar ze zijn druk aan het spelen hier.

En, helemaal typerend, de foto onderaan.

De anderen zijn mooi aan het spelen, en ja hoor, Bram en Borre willen weer drinken.

Die zijn zo bang dat ze wat te kort komen, pfff.

Tot zover weer even wat familiekiekjes, jullie zijn weer even op de hoogte. Groetjes van Pip!!!

Als twee druppels water

En, wat vinden jullie ervan?? Met name Boris lijkt sprekend op mij, alleen heeft hij een zwart
sikje, dat zie je hier nu niet. En Borre, ik denk dat hij net zo'n tekening heeft als zijn oma Mijntje. Zien jullie die mooie pluimpjes al op de oren? Schattig zijn ze he, ooh, ik kan er de hele dag wel bij zitten....Maar ook wel eens niet hoor, dan ga ik lekker even in de tuin kijken en wat rondkijken, want ze vallen mij zelfs al aan soms!!! Nog net geen 3 weken oud, en dan al zulke praatjes. Bente hing gisteren al over de rand van de bench, dus het baasje ( nou ja, relatief begrip he, "baasje" bij een kat ) is even naar de Gamma. Ook wordt er een soort van gaas voor de tuindeur gemaakt, dat houdt de vliegen buiten en de kleintjes binnen. Want zowel het vrouwtje en ik moeten er niet aan denken dat die kleintjes alle zes tegelijk in de tuin terecht komen straks. De tuin is wel afgezet hoor, maar voor zo'n mini is vast wel een gaatje te vinden.
Boris en Borre zitten hier trouwens in het mandje van de dalmatier knuffels van de kinderen hier, dat vonden ze wel toepasselijk geloof ik.

Met mijzelf gaat het ook goed, de kleintjes groeien goed, en ik zie er eigenlijk nog steeds prima uit hoor. Aan mij is niet te zien dat ik pas bevallen ben. Benieuwd of vrouwtje dat straks ook van zichzelf kan zeggen...

Ai, ik word geroepen, de plicht roept!!

Pip

Een tukkie doen

Kijk eens, de zusjes Bo en Beertje. Bo ligt heerlijk, en Beertje heeft haar koppie op Bo gelegd.

Wat zijn ze lief he? En ook al zo goed gegroeid. Ze houden me dan ook wel bezig hoor, poeh poeh.

Gelukkig is het nu niet meer zo warm, want soms werd het me haast te veel tijdens het voeden.

Allemaal hebben ze de oogjes allang open, en ze krijgen steeds meer praatjes. Met elkaar in gevecht om een tepel, wat een gekrioel in dat kleine bakje waar we nog steeds in liggen met z'n allen. En, eigenlijk allemaal, maar vooral Borre, gaan ze al een beetje op avontuur. Ze kruipen al best aardig rond, en proberen het hoofdje al wat op te tillen. Nu valt dat algauw weer naar beneden, maar je krijgt wel al echt het idee dat ze je aankijken als ik ze roep. En zo hoort dat ook natuurlijk, luisteren naar de moeder!

Dit gekruip enzo sta ik allemaal oogluikend toe, ze kunnen toch niet verder dan de bench. Maar of dat nog weken gaat duren??? Ze zijn goed bij, deze noortjes. En als het me echt teveel wordt dan hup, pak in ze zo in het nekvel en leg ze weer op hun plekje. Wordt niet altijd gewaardeerd hoor, ze gaan vaak net zo snel weer op pad. Wat ook nog wel eens gebeurd...als ik er bij ga liggen volgt een luid gegil en lawaai..Ben ik op een kleintje gaan liggen! Ik sta dan wel op hoor, maar he, laat ze dan ook uitkijken als ik eraan kom. Ze hebben de oogjes toch al open?! Of werkt dat niet zo denk je? Voor nu hou ik ze maar in de gaten hoor, komt goed.

Tot de volgende keer, Pip

Reismandje

Pfff, wat een verantwoording al die kleintjes. Het vrouwtje zegt dat ik het heel goed doe, maar ik ben nog wel wat onzeker hoor.
Ik ben dus donderdag bevallen, en vrijdag na aanhoudend slepen met de kleintjes naar beneden verhuisd. Dat bevalt me een stuk beter. Af en toe heb ik het wel warm hoor, vooral tijdens het voeden, jeetje zeg, dat gekrioel van dat zestal. En dan hebben we ook nog Bram, die denkt dat alle tepels er persoonlijk voor hem zijn. Ruzie is dat steeds, vooral met Bente. En dan dus die hitte, en wij liggen met z'n zevenen in het reismandje. Maar ja, dat heb ik zelf zo gewild. Ik ga ook vaak net voor het mandje liggen, kan ik de boel wel in de gaten houden, en ondertussen zelf op de koele vloer liggen.

De eerste nachten bleef ik wel rustig beneden, maar nu de laatste twee nachten spring ik steeds bij de baasjes op bed, luid miauwend en aandacht zoekend..De baasjes vinden dat wat minder, begrijp ik niet zo eigenlijk...Overdag zijn ze ook niet bij me weg te slaan. Als ik het goed begrepen heb, gaan we vannacht met z'n zevenen mee naar boven, eens kijken hoe dat bevalt. Dat is dan weer het voordeel van dat kleine reismandje he? Elk nadeel heb z'n voordeel heb ik wel eens horen zeggen.

Maarre, de kleintjes groeien goed. Vrouwtje probeert wel steeds een mooi familie portret te maken, zodat jullie het kroost ook goed kunnen zien, maar ja, dat reismandje he....Staat in de bench en natuurlijk zit er een deksel op. Het is dus tot grote frustatie van vrouwtje erg moeilijk foto's te maken. Ze haalt ons er natuurlijk ook niet allemaal uit voor een foto, dat doet ze alleen even voor het wegen. Onze rust gaat voor een foto en dat vind ik ook prima.
Ik moet zeggen, die kleine meisjes die hier rondlopen doen dat ook prima. Ze kijken wel steeds even bij me, maar de kittens zitten ze niet aan. Goed toch?

Wie ik absoluut NIET wil zien of horen, is Nika. Zodra ik dat getrippel van die poten hoor, spits ik mijn horen, mijn pupillen worden groot, kortom, ik ben klaar voor de start.
Gisteren heb ik daadwerkelijk aangevallen, en niet zomaar een waarschuwend tikje, nee, als een ware "Karate Pip" stond ik op die grote neus te meppen. En het ergste, dat beessie doet eigenlijk niets, maar ze irriteert me. Ook nu deed ze helemaal niets terug, en moest vrouwtje haar redden. Watje. Normaal gesproken kunnen we het wel vinden samen, maar toen de kleintjes nog in mijn buik zaten vond ik haar ook al wat minder leuk worden. Men hoopt hier dat ik snel bijdraai, want ze vinden dit zielig. Voor Nika wel te verstaan!! Verder ben ik helemaal relaxed en lig ik heerlijk zelfvoldaan bij de kittens, dat heb ik toch maar mooi even op de wereld gezet allemaal!!!!

De bevalling

Zo, ik ben er weer een beetje bij. Ik zou jullie nog vertellen hoe en wat.
Het begon dus woensdag, toen was ik al niet mijn gebruikelijke persoontje. Geen zin aan spelen, en ik hield het vrouwtje goed in de gaten. Rond 18 uur ging ik staan, en toen verloor ik wat druppeltjes bloed. Enkele uren later kwam de slijmprop los. En tja, toen die verdere avond was ik erg relaxed hoor, nergens geen last van.
Het baasje is maar bij mij in mijn prive kamer gaan slapen, en ja hoor, om 3 uur 's nachts was zo ineens het eerste kleintje daar! Ik wist heel goed wat te doen, en had er helemaal geen hulp bij nodig eigenlijk, alleen wat gezelschap. Vrouwtje en baasje bleven bij mij, en rond 4 uur kwam nummer twee, Borre. Daarna bleef ik heel onrustig, veel hijgen en dergelijke. Maar verder dan dat kwam ik niet. 's Ochtends moest het baasje naar zijn werk en toen was er nog niks.
Rond een uur of 9.15 's morgens, zag het vrouwtje een vliesje knappen aan de achterkant, en er viel wat vruchtwater op de grond. Maar persen of wat dan ook deed ik niet...Om half 10 hebben ze de dierenarts gebeld, die gaf me nog 15 minuten, anders moest ik komen. Het reismandje werd klaargezet, vrouwtje maakte een kruikje voor de kleintjes, en net toen ze me wilde pakken, begon ik te persen!! Ik had helemaal geen zin in zo'n autoritje, ik wilde gewoon lekker thuis bevallen. Dus druk aan het persen, en ja hoor, daar kwam weer zo'n knapperd; Boris, en deze kleine man lag in een stuit. Maar alles was goed, en ik ging maar gauw de navelstreng doorbijten en de placenta opeten. Heerlijk, daar knap je echt even van op. Terwijl ik de laatste hap nog weg moest slikken, kwam daar zo ineens floeperdeflap nummer 4 aan, een dame dit keer. Dit poesje heet Bo, en werd direct gevolgd door zus Bente. Poeh, wat een drukte zeg ineens. Ik moest goed mijn best doen om die navelstrengen, vliesjes en placenta's te verwerken. Ik ben daarna eens even heerlijk gaan genieten, maar ik werd toch al gauw weer onrustig. Het vrouwtje was natuurlijk nog steeds bij mij, en die zei al; Volgens mij krijg je nog een kleintje Pip"
Ik kon het me niet voorstellen, ik was zo moe!!!
Maar ja, tegen half 12 begon mijn buik weer flink samen te trekken, en ja hoor, er kwamen een paar pootjes in zicht....Weer een stuit, en ik moest goed mijn best doen dit keer. Ik was al zo moe, de andere kleintjes spartelden al flink rond, en deze laatste wilde er nog niet zo goed uitkomen. Uiteindelijk werd ze geboren, en wat was ze al groot!!! De baasjes hebben haar daarom ook maar Beertje genoemd, ze woog wel 148 gram bij de geboorte. Gemeen eigenlijk he, de grootste voor het laatst bewaren, en dan ook nog in stuit komen.
Dit keer moest het vrouwtje wat helpen, ik haalde het vlies er niet volledig af, en dus heeft zij dat maar gedaan. Ook het drooglikken kostte me veel energie, dat heeft vrouwtje ook maar gedaan samen met mij. ( vrouwtje niet likken natuurlijk he, zij gebruikte een handdoek )
En toen kon ik dan eindelijk heerlijk uitrusten. Ik heb allerlei lekkers gekregen, en veel drinken. Nou, dat ging er allemaal wel in hoor.
Toch ben ik de hele dag wel onrustig gebleven, en toen de tweebeners allemaal in de tuin zaten te eten 's avonds , werd het me te veel. Ik wilde er ook bij zijn! Dus ben ik lekker beneden gaan liggen, maar ja, ik moet ook voor de kleintjes zorgen. Lastig, wat ik ben een echte mensen poes en wil graag bij mijn familie zijn.
Ik bleef maar onrustig, vrijdag was ik ook nog aan het hijgen boven. Regelmatig ging ik even beneden kijken en dan was ik wel rustig. Vrouwtje heeft de dierenarts gebeld of dat allemaal wel goed was dat onrustige gedrag.
Hij suggereerde wat ze zelf ook al dacht; ik wil gewoon bij mijn mensen zijn!! Maar zij hadden met de beste bedoelingen een kamertje voor me gemaakt, zodat ik lekker rustig mijn kindjes kon verzorgen. ( die had ik ondertussen in de reismand gelegd trouwens, veel knusser zo met z'n allen in zo'n klein bakkie ) Vrouwtje had het plan mij de eerste weken boven te houden, en dan met een week of 3 mijn hele gezin naar beneden.
Ik kan je vertellen, de plannen zijn gewijzigd.
Het reismandje staat nu in de bench, midden in de woonkamer. En ik, ik ben niet meer bij mijn kleintjes weg te slaan nu. Dus alle goede adviezen ten spijt, voorlopig blijf ik hier midden in dit drukke gezin!!

Tot gauw, mama Pip ( wauw, dat klinkt goed he? )

Kittens!!!!!

Nou mensen, de kittens zijn geboren hoor! Maar liefst 6 prachtige kittens heb ik op de wereld gezet, ze zijn prachtig mooi en hebben al een fors gewicht. Ik ben best lang bezig geweest, en ben nu ook nog helemaal bekaf dus morgen vertel ik wel wat uitgebreider over alles. Ook op de kittenpagina is dan vast wel al wat meer informatie te vinden. Bij deze wel alvast een familieportret.

uitgerekend

Zoals jullie zien heb ik nog helemaal

geen plannen om te gaan bevallen

hoor. Het is eindelijk weer mooi weer,

dus ik ga eerst nog maar eens

genieten van het mooie weer.

Hoe vinden jullie mij hier, in mijn "stokstaartjes"houding?

Sam riep mij, ze zei dat er

een vlindertje in de beukenhaag

zat. Nou, dat laat ik mij geen

twee keer zeggen, dat vergt

nader onderzoek..

Ik vermaak mij nog prima

dus deze dagen. Nu ga ik gauw

weer verder, want dat vlindertje hebben we nog altijd niet gevonden...

"Waar is dat vlindertje nou gebleven dan?"

Dikst...( dag 59 )

Het grote aftellen is begonnen....Vandaag is het dag 59 en hoewel ik officiel pas de 23e ben uitgerekend, wachten mijn baasjes en ik in spanning af..Nog altijd kijk ik niet om naar de "werpkist" en naar de andere doos die ze voor me neergezet hebben. Ik probeer denk ik gewoon om stiekem een van de slaapkamers binnen te komen, dan kan ik heerlijk op bed bevallen, dat lijkt me wel wat.
Vrouwtje zegt alleen steeds tegen iedereen dat ze de deuren goed moeten sluiten, zodat ik bovengenoemd plan niet kan uitvoeren. Ik ben ook echt goed dik nu hoor, ik dacht dat het niet erger meer kon worden, maar pfffff. De tweebeners hier in huis kunnen de kleintjes ook voelen daarbinnen, en zelfs als ik lig, zien ze allerlei beweging in mijn buik.
We zullen zien wat de komende dagen gaan brengen...
Ik hoop binnenkort goed nieuws te kunnen melden, Pip

Zwanger, deel 2

Nu dachten jullie natuurlijk dat al die stukjes over zwangerschap alleen maar over mij gingen....
Mispoes, het vrouwtje is namelijk ook zwanger!

Wat een verrassing he, ik keek er ook wel een beetje van op. Waar ze nu nog enthousiast " He Bolle", tegen mij roept, roep ik dat het rond het einde van het jaar tegen haar..
Ha, ik draag maar 9 weken, vrouwtje moet 9 maanden dragen. Maar daarvan heeft ze er al 3 gehad gelukkig. Wat een leuk nieuws op deze regenachtige morgen, ik word er helemaal vrolijk van. Oh ja, voordat ik het vergeet; ik ben vanochtend ook bij de dokter geweest. Niets bijzonders hoor, de baasjes wilden me gewoon even laten nakijken en zelf wat informatie. Natuurlijk heb ik weer vreselijk liggen slijmen daar op die tafel, de arts en assistente heb ik helemaal ingepakt. En, oooh, ze vonden mijn snorharen ook zo groot en mooi. Nu ben ik ook wel mooi natuurlijk. In ieder geval ben ik helemaal gezond verklaard, en ik moest maar goed mijn best doen over twee weekjes.

Dag, Pip

Dikker..

Het valt niet mee, zwanger zijn... Zo breng ik nu mijn dagen door. Liggend, en etend. Hier lig ik onder de krabpaal, er helemaal bovenop klimmen is me wat teveel moeite de laatste tijd. En ach, hier lig ik toch ook prima? Nog twee weekjes zegt vrouwtje, en dan zal het ongeveer gaan gebeuren. Ze hebben nu ook een grote kist neergezet. Voor mij zeggen ze. Ik zou niet weten wat ik er mee moet. Ondanks het lekkere kussentje en dekentje wat erin ligt, weet ik wel betere plekjes om te liggen hoor. Ik laat me niet maar zo zeggen waar ik moet liggen, kom nou. Voor nu vind ik dit weer even genoeg inspanning, jullie horen snel weer van me!

Pip

Dik....

Ik krijg me toch een buik mensen! Ik lijk Gijs wel!
Alleen komt het bij hem van al dat eten van hem, bij mij heeft het heel andere oorzaken.

Ze zijn hier druk bezig, naar wat ik zo begrepen heb krijg ik een hele kamer voor mezelf. Het is de bedoeling dat ik daar in alle rust de kleintjes op de wereld kan zetten. Zonder een nieuwsgierige peuter en kleuter erbij, die mij vreselijk lief vinden en dus steeds willen aaien. Als de kleintjes dan ietsie groter zijn, dan is het alleen maar leuk natuurlijk wanneer ze met de meisjes kunnen spelen. Maar eerst maar eens rustig aan, alles op zijn tijd. Ik denk dat Gijs daar ook niet kan komen, want ik klim altijd via het speciale poezentrapje naar boven. Gijs blijft altijd voor het traphekje zitten, wachtend totdat iemand het hekje voor hem opent. Ik daarentegen ga dus met de poezentrap naar boven, en ga daar dan tussen de spijlen van de reling door..Gijs durft niet op dat trapje!! Wat een giller niet.

Maar wie weet, als ik eenmaal regelmatig in mijn prive vertrek vertoef, en daar staat natuurlijk heerlijk eten voor me klaar, wie weet wat hij dan allemaal wel niet durft ineens. Want als het om eten gaat...Soms schaam ik me haast voor hem. Krijgen we eten, ik snuffel dan eerst even en ga heel rustig eten. Heb ik genoeg gehad, dan eet ik ook niet meer. Dan Gijs, die schuift alles zo naar binnen, hij proeft niks en volgens mij kauwt hij ook niet. Maar ja, ik ben dan ook een raskat he, Gijs komt "gewoon" van de boerderij..

















Ondertussen is de catrix krabpaal ook weer een stukje uitgebouwd. Best handig, de baasjes kunnen zo een paar poten en matjes extra kopen, en hup, we hebben weer wat meer speelruimte. Ik lig graag bovenop, heerlijk in het zonnetje. Net heb ik flink mijn nagels gescherpt eraan, als het goed is komt er morgen nog een tunneltje bij aan. Kan ik helemaal mijn lol op. Maar nu ga ik eerst maar eens even weer een tukkie doen..
Dag, tot later!

Zwanger!!

Zo mensen, daar was ik dan weer eens.
Wat een dagen heb ik gehad zeg...Al sinds ongeveer zo'n week terug proberen de baasjes mij naar mijn buik te kijken. Nu ben ik gek op aandacht, en dat gekrioel en gedoe vind ik heerlijk. Normaal laat ik mij ook altijd graag op mijn buik aaien, ik ga er echt uitgebreid voor liggen.
Maar nu ze blijkbaar zo'n duidelijk doel hadden daar geef ik mij toch niet zo 1,2,3 over hoor.

Uiteindelijk heeft vrouwtje natuurlijk wel gekeken, het was gewoon onweerstaanbaar. We waren zo heerlijk aan het knuffelen, en tja, dan geef ik een kopje langs haar hand of wat dan ook, en ondertussen gooi ik mij zo op mijn rug. Dit was de kans om eens even te kijken, en ze werd er ook nog eens erg blij van! Wie ben ik dan om tegen te stribbelen?

Die andere tweebener werd er ook bijgeroepen, het baasje, en die moest ook nog even kijken. Ja, hij was het met vrouwtje eens; duidelijk opgezwollen die tepels. Vorig weekend was nog best wel wat vroeg om te kijken, want toen was mijn eerste "samenzijn" met Boromir nog niet eens 3 weken geleden. Dus voor ze al te voorbarige conclusies trokken, wilden ze eerst nog een keer kijken. Gisteren was het zover, en nu schijnen ze er zeker van te zijn; ik verwacht kittens!!
Ik zelf heb geen idee hoe en wat, maar voor zover ik begrepen heb houdt dat in dat ik moeder word...Jeetje zeg, dat is wel een hele verantwoording....

Zou ik daarom zo moe zijn de laatste dagen? Voorgaande weken was ik wel wat extra loederig zoals jullie hebben kunnen lezen, maar nu slaap ik best veel hoor voor mijn doen.
Ergens eind juni zou het dan zover moeten zijn, zo rond de 23e....We wachten het maar af he!
Ik zal jullie zeker op de hoogte houden van de gebeurtenissen de komende tijd, eventueel kun je ook een soort van abonnement nemen op dit dagboek, dan mis je niks als ik weer wat geschreven.

Tijd om weer een lekker plekje op te zoeken voor een dutje, Pip

Hormonaal????

Nu dit weer! Ze vinden me nogal opdringerig en opvliegend hier.
Vrouwtje zegt dat het misschien door de hormonen komt. Geen idee hoor, hormonen heb ik nog nooit van gehoord. Volgens vrouwtje kunnen zwangere vrouwtjes daar nog wel eens last van krijgen. En wie zegt dat ik zwanger ben, dat weten we nog helemaal niet.
Pfff, nou, ik ben gewoon net als anders hoor, wat denken ze wel niet!

Ik vind gewoon, dat als ik op schoot wil bij vrouwtje, dan moet dat ook gewoon kunnen.
Ongeacht wat ze dan aan het doen is of niet. Als ze bij de computer zit, vind ik dat ook niet zo leuk. Wat moet ze daar toch steeds? Terwijl ik ook graag wat aandacht wil. Ik miauw dan net zolang totdat ze toegeeft hoor. En ik kan het heeeeeeel lang volhouden.

En als het dan gelukt is, ze zit op de bank, ga ik er heerlijk bij zitten. Maar dan moet je niet denken dat ik wil dat Nika of Gijs in de buurt komt. Wanneer Nika even een aai komt halen, sta ik dat oogluikend toe. Ik doe dan net of ik slaap, maar aan mijn zwiepende staart is wel te zien dat ik wakker ben natuurlijk. Duurt het me te lang, dat geslijm bij mijn vrouwtje, loop ik even achteloos langs en tik Nika even op de neus. Dan gaat ze wel weg hoor.
En dan Gijs, voorheen lag hij altijd bij vrouwtje. De laatste weken ligt hij op de deurmat.
Heel geschikt voor hem vind ik. Mijn vrouwtje vind dat zielig en tilt hem dan mee naar de kamer. Dan ga ik er gewoon bij liggen hoor, en wel zo dat ik dichterbij lig dan Gijs.

Wat ik ook leuk vind tegenwoordig, bovenop het speeltoestel van Isa en Sam zitten. En als ze dan naar beneden willen glijden, tik ik ze even op het hoofd. Dat vinden ze niet leuk, maar ik wel, ik kan daar best lol om hebben. Stilletjes dan he, anders is het ook zo gemeen..toch?

Maar wat ik vandaag heb gedaan slaat alles...de zus van vrouwtje kwam langs en die had een heel klein hondje bij zich. Ik ben zelf nog groter notabene!! Ik heb die kleine geen kans gegeven eens rustig om zich heen te kijken, ik zag hem en trok ten strijde. Kom nou, zomaar een vreemde hond op mijn terrein? Nika zou die kleine helpen, die heb ik ook nog maar weer terecht gewezen.

Nu ja, dit alles maakt dus dat mijn vrouwtje zegt dat ik last van mijn hormonen heb. Zij zal het wel weten niet???? De vlinders zijn in ieder geval nog niet weer terug....


Tot gauw, Pip

Weer thuis

Zo mensen, daar ben ik dan weer. Eigenlijk had ik jullie gisteren al op de hoogte willen brengen
van mijn avonturen, maar poeh zeg, ik was doodop!!

Waar zal ik beginnen..eeh, oh ja, mijn eerste ontmoeting met Boromir.
Ik had natuurlijk hooggespannen verwachtingen na al die verhalen. Maar ik schrok me helemaal rot joh! Eerst had ik in de auto gezeten, toen kwam ik op een vreemde plek terecht, en toen kwam er ook nog ineens zo'n vreemde kater binnen. Nee, dat was me wat teveel van het goede. Met sissen, slaan en blazen heb ik dat duidelijk gemaakt. Eigenlijk best wel stoer hoor van mezelf, ik ben heus niet bang voor zo'n kater van ruim 8 kilo. Dan moet je van goede huize komen wil je wat met mij beginnen....

Maandag kwam Anne Charlotte weer bij me kijken, en haar heb ik wel uitgebreid geknuffeld. Ze wilde ook weten hoe het met mijn buikje was, of die vlinders er nog wel zaten.
Want eigenlijk, na al die spannende dingen van zondag, voelde ik die vlinders ook niet meer zo erg. En daar kwam ik toch voor, Boromir zou daar wat aan doen toch?
In de loop van de dag voelde ik me eigenlijk steeds beter, ik vond het wel leuk in Wapserveen, en af en toe voelde ik ook wel weer zo'n vlinder fladderen.

Die avond kwam Boromir weer even kijken, en ach, hij leek me toen best aardig. Ik heb maar niet meer zo kattig gedaan, zodat hij bij me mocht blijven. Dat leek me eigenlijk best gezellig. We hebben elkaar wat besnuffeld en een beetje leren kennen. Later die nacht hebben we elkaar heel goed leren kennen. Ik treed natuurlijk niet in details, maar jullie snappen wel wat ik bedoel denk ik. De hele verdere week is Boromir bij me gebleven, we hebben het gezellig gehad hoor.

Maar toch, toen Anne Charlotte zaterdag ochtend weer binnenkwam, met dat ding waarin ik in de auto heb gezeten, vond ik dat ook wel prima. Eenmaal beneden zag ik mijn baasjes. Tsjonge jonge, wat was ik blij!!! Hoewel ik Boromir en Anne Charlotte best aardig vond hoor, wilde ik toch wel graag weer naar huis.

En daar ben ik dan nu weer, ik heb heerlijk uitgerust, en ook heb ik zojuist alweer een vlinder gevangen!!! Heerlijk! Nu maar hopen dat deze vlinder niet ook weer buikklachten gaat geven, want eigenlijk wil ik voorlopig niet meer naar Boromir toe....Over een paar weekjes weten we hopelijk meer!!!

Dag, Pip

Vlinders

Gistermiddag lag ik heerlijk buiten in het zonnetje, heerlijk genieten van het mooie weer.
Want wat is het mooi weer he?

Het vrouwtje is druk aan het tuinieren, fantastisch vind ik dat, dat ze al dat zand zo lekker los schoffelt. Ik dacht dat ze dat speciaal voor Gijs en mij deed, maar terwijl ik verheugd zat toe te kijken, ging ze ineens iets over het zand heen gooien. Een soort van doppen, het stinkt en het voelt ook niet zo lekker aan mijn pootjes. Voorlopig zien ze mij daar niet weer in dat stuk tuin, brrrr.

Jullie weten het niet misschien, maar ik ben gek op vlinders vangen. Er staat een mooie vlinderboom in de tuin, hele dagen kan ik daar rond hangen zomers. In ieder geval, mijn aandacht was getrokken door die vlinder, en ik liet het zonnebaden even voor wat het was. En ja hoor, een paar minuten later heb ik er eentje gevangen!!! Gauw naar binnen en opsmikkelen die vlinder, voordat Gijs het ziet.

Maarre, nu voelt mijn buik een beetje raar.....
Ik ging er wat van draaien en krioelen, maar mijn baasjes keken er nog niet echt van op.
Vanochtend wisten ze ineens wat ik natuurlijk al lang wist; ik heb vlinders in mijn buik!!!
Ze menen ook heel goed te weten wat daaraan te doen, en dus hebben ze contact gezocht met Cattery Annakat. Of Boromir niet wat aan die vlinders kon doen?

Nu had ik geen idee wie Boromir is, maar daar zou ik gauw genoeg achterkomen. Ze hebben me vanmiddag al weggebracht! Moest ik eerst in de auto tussen Isa en Sam in, en vervolgens werd ik heel sjiek in een grote boerderij naar een apart kamertje gebracht. Het ziet er wel mooi uit, toen mijn gezin wegging mocht ik de boel eens rustig gaan verkennen. En dan zal die Boromir waar de baasjes het over hadden ook nog wel langs komen denk ik...



Nadat de baasjes me nog een keer geknuffeld hadden,
gingen zij alvast nog even een keer bij Boromir kijken.
Ze vinden hem lief, en een ontzettend knappe vent.

En ik, wat ik ervan vind?? Ik heb hem net ontmoet, en vooralsnog kan ik de mening van mijn baasjes niet delen. Wie weet als ik er een nachtje over slaap?Ik hou jullie op de hoogte van mijn logeerpartijtje in Wapserveen.



Tot gauw, Pip